Yusuf�un Günlüğü Murat Çelik

Aşkın elif halinde
Eliften habersiz
Kendime ordular biçiminde
Lal olmuş haller içindeyim
Bir tebessüm kadar susturulmuşum hayata
Tam ortasından ikimizin
Gecenin fotoğraf yalnızlığındayım.

Belki hüzün belki aşk
Ne kadar sürerse mutluluk
Suyun yanması gibi
Adresi değişmiş haller içindeyim.

Aşkın elif halinde
Lacivert bir serseriyim ben
Sarhoşum; üstelik dervişim yaşım kadar
Ses tellerinizde birinden diğerine kanayan sokak yalnızlığı
Belki de siz adını koyarken eski o kalbimin iki kişilik mavisi
Çürüyor dogmatik tırnaklarım takılı kaldığı yeri etimin
Namazım bozuluyor çığlığımda
Çığlığım ince belli çay bardağı.

Sarhoşum
Üstelik dervişim yaşım kadar
Öyleyse ben de bir belge sunmalıyım öldüğüme dair
Madem ki aşk içindi herşey
Madem ki yok aşktan gayrısı

Madem ki kul olmak vardı güzele; ezelde ve yeryüzünde
Diyelim belki aşk belki hüzün
Adını nasıl unutursa insan
Kendime ordular biçiminde bir belge sunmalıyım öldüğüme dair
Haydi suçlayın beni kanıtlayın yaşadığımı
Sabah namazından önce seviştiğim -ki ibadet yanı bu dinimin-
İki noktanın keşiştiği yeri siz nasıl isimlendirirdiniz ? ben peygamberimle sevişirken tırnağımı kırdım
Rabbim rabbim bana yüzümü geri ver
Bulanık aklım
Neden caddelerde kalabalıklar sadece et kokuyor ve neden utanık anarşik sevişmeler tutuyor hep midemi
Hukuka uygunluk
İnsan hakları
Birleşmiş etler
Oysa bu çağda bir çocuğun yaşama hakkı intiharının yaşı kadar
Farzedelim icrayı ve icracıyı içinde barındıran ve önceden planlan
Sanki yazarken eskiten
Tefsir gücü
Tahrik düşü
Kelam
Kavram
İnsan...

Sarhoş dervişim
Halimce düştüm ateşe divane
Allahım lal oldu içim
Ayrılık ölümden öte
Ben ki şarap eskitirim
Gözyaşlarının aktığı yerde
Döktüm kirpiklerimi
Ah ıslandı şehir bu gece...

---