Sevdim,çok sevdim
Tanıdım aşkın en saf halini
Kokladım gecelerce
Bıraktığın eşyayı boş evi
Uzanamadi elim telefona
Defalarca gidip geldi
Yenik düştüm kendime
Göre göre
Gurur sandığım aslında
Umitsizliğimdi
Anladım temelli gittiğini
Haklıydın ustelik
Suç benimdi
Sen üzülme gülüm incinme
Canımın içi iki gözüm sakın kusme
Bana hediye bırak bütün kederleri
Ben ağlarım ikimizin yerine
Bilirsin aslında adaletsizliğini
İstemezsin hani sen de bittiğini
Ama kendinden yanadır ya hep yürek
Feda edip aşkı, gurur ya kendini