Dumanı da vardır şu dağların başında
Gönlüm kaldı toprağında taşında
Bir ben değil cümle alemin başında
İmanım dağlar Bozdoğan'ın söğüdü
Çok verdiler ben tutamadım öğüdü
Ah gökyüzünde dağınık duğunuk bulutlar
Kimi ardımdan kimi yüzümü öğütler
Ah evveliydi özü sözü doğru yiğitler
İmanım dağlar yarim gitti gelmedi
Gudurası çaylar bir yudum su vermedi