Üzüm Karası Şebnem Kısaparmak

Yıllar geçti unutmadım, unutmadım aklımda
Yaşananlar bir tarafa, o gözlerin saklımda
O gidiş ayrılıktan daha bir zordu
Bu gizli, sessiz veda inan çok koydu
Kim bilir kaç yıl geçti, kaç sene oldu
Unutamadım, affedemedim

Seni nasıl sevmişim
Meğer neler vermişim
Şu yollara düşmüşüm
Gel de kurtar beni
Gel de güldür beni


Üzüm karası gözlerin öldürür beni
Kurşun yarası sözlerin süründürür beni, öldürür beni
Yıllar var ki yüreğimde gittiğin gün kanıyor
O gözlerin hasreti, ta şuramda yanıyor
Sen benim ilk göz ağrım, ilk yanılışım
Sen benim aldanışım, aşkta yanlışım

Çekip gittiğin günden beri yanmışım
Unutamadım, affedemedim
Buzları üşüten bozkır ayazı
Ve denizden yeni çıkmış rüzgarlarla gel
Kuru dalları bastıkça kırılan eyiül
Üzüm karası bir hasrete soyunup dokunmuşken
Kurşuna dizilirken susuz denizler
Kapattım penceresini ömrümün
Çektim perdesini
Hazırım, yak beni

---