İstanbul'a şöyle bir daldım.
Martıları bir bir saydım.
Kız kulesine camdan bakıp,
Aşka dair çok şey düşündüm.
Rüzgar alsa uçursa beni,
Okyanusun ortasına bıraksa,
Elimi tutan sen olsan, beni kurtarsan,
Yeni doğmuş bir bebek gibi ağlarım.
Düşünüyorum aşka dair ne yapsam?
Ah ne yapsam?
Acaba beni öldürsem mi, ne yapsam?
Yoksa ben sen mi olsam?
Ya hiç olmamış olsaydın,
Karşıma çıkmasaydın,
Orhan Veli o şiiri yazmazdı.
Ne anlamı kalırdı şu hayatın?
Fotoğrafını kaç kez öptüm?
Cüzdanımın ön gözünde.
Uzun uzun bakarken gülümsedin.
Ve cenneti keşfettim gözlerinde