Efganzade Azade

Acaba üstünde olduğum bu ip beni ne kadar taşır?
Gittikçe ağırlaşıyorum huzurla vedalaşıp.
Yokluğunu izliyorum gözümdeki harabeden
Üstünde olduğum ip bigün boynumu kaşır.

... Yanaştığım her saniye uzaklığını gördüm.
Kaderin örümceği ağını sinsice ördü.
Birgün öleceğiz lakin; kadere af buyurup.
itiraz ediyorum: Körsem niye ölümü gördüm?

Kimisi söndü, kimi hiç yanmamış,
Kimine sevgi bi güneş gibi gelip henüz kararmamış.
Ben bi parça ışığa hasretim yıllardır.
Bu yüzden her satırım; diz çöküş, bi nevi yalvarış.

Birgün karşıma çık yeni bi senle tanıştır.
Zaman mühim değil nasılsa sensizliğe alıştım.
Nasıl sağ elim kaleme mecbur ise,
Aşk diyetinde olsan dahi, beni arada sırada atıştır.

Direncim yok hayata umrumda değil yarın
Eğer sesini duymayacaksam yaşamı yok sayarım!
Başkasının evinden gelen çığlıklarına sağırım
Tadına bakamadığım için sana takıldı kursağım

Canciğer dediklerimiz aratmıyor düşmanı
Annem şu halimi görse yeni Gökhan'ı güç tanır.
Gayret ediyorum da bir parça yok canım
Bir parçada beni anlasanız toplar giderim bohçamı..

Keşfemediğim denizin en nanide incisi
Senin cennette olman ayakta tutuyor bilincimi.
Bana eminim ordan diyosundur ki
Ya çözüp gel artık şu yalan hayat kelepçeni


Rabbe verdim dilekçemi ama malesef yaşıyorum.
Seni omzuma verdi annem dediki taşı onu.!
Taşı ki mutlu olsun onu cennete yolcula.
Ama eminim o cennette bile yokluğumu yaşıyodur.

Bir dünya hayalet ben yaşayan hayalet
Hayatım duman ateş su,bir de senden ibaret.
ölüm bi kehanet – Allahtan ve senden sonra
anam , babam ve kardeşim bana emanet.

Bu en hakiki ihanet olsa unutur gidersin.
Lan kardeşin toprak altındayken nası rahat edersin.
16 temmuz cuma gününden bu yana tek isteğim.
Bir gece gel rüyama nolur biraz durup gidersin.

Herkes tastamanda peki ya o nerde?
Nefes aldığım sürece onun kanı kalmaz yerde.
En vicdanlı satırlarım şuan amade emrine.
Ölüm ben dert okyanusuyum dalga geçme benle.

Hiç inanmadım öldüğüne halada inanmıyorum.
Öldüğünü duyduğum andan beri nefes almıyorum.
Çöle sağnak yağış gibi sana duyduğum hisler!
Yokluğunu bahane edip hertürlü çamura bulanıyorum.!

Şimdi napıyosun acaba tam şuanda.
Ben seni içime hapsettim işte bak tam şuramda.!
Dua edip kondisyon yapıyorum şu sıra
Çünkü tepesinde saklıyo seni ölüm denen şu rampa!

Bak şunu anla ! gökhan seninle öldü!
Belkide dünyada bitek ben yaşarken ölümü gördüm!
Seni tek bi seferde anlatmak ne haddime!
O yüzden seni toprağa değil cennete mektuplara gömdüm !

Hayat bu kadar ince bir çizgi işte.
Ben bu çizgiden daha kalın olduğum için yazıyorum.
Ve yazdığım için yaşıyorum.
Şu cılız halime bakmayın..
Ben omzumda dünyaları taşıyorum.
İsyanım haşa Allah'a değil ama benim sabır bardağım göz yaşıyla dolu ve bende mecbur böyle arada sırada taşıyorum.

---