Özlüyorum Murat İnce

toprak benim kadar sıcak değildir
üşüyormusun sevgilim oralarda
karanlıklar korkuturdu hep seni
şimdi yapayanlız ne yaparsın oralarda
ve ben...
ve ben seni çok, çok özlüyorum buralarda
gülüşlerini özlüyorum
kızmalarını özlüyorum
ağlamalarını özlüyorum
biliyormusun
hatta küsmelerini bile özlüyorum senin
kaçamak bakışlarını özlüyorum
haykırışlarını özlüyorum
ellerimi tutuşlarını
gözlerime bakışlarını
göğsüme yatışlarını özlüyorum senin
hep bir heyecanla gelip vururdun kapımı
anlatırdın bana, durdurak bilmeden kurduğun hayalleri
rüyalarını anlatırdın,
gelinliğim şöyle olsun böyle olsun derdin
düğünümüz sade olsun fazla masrafa gerek yok
ayağımızı yorganımıza göre uzatalım
paramızın hesabını bilelim ki; doğacak yavrumuza
bişeyler bırakabilelim derdin
hayallerini özlüyorum senin
anlattığın rüyalarını özlüyorum
ışıl ışıl parlayan gözlerini özlüyorum
biliyormusun

hatta senin tutumluluğunu bile özlüyorum
al al olan yanaklarını özlüyorum
dalga dalga savrulan saçlarını özlüyorum
bal damlatan dudaklarını özlüyorum
ben seni, ben seni çok özledim sevgilim
olur olmadık mazeretlerini özlüyorum
utangaçlığını özlüyorum
kıskançlığını özlüyorum
yok yere çıkardığın kavgaları özlüyorum
biliyormusun
hatta saçmalalıklarını bile özlüyorum senin
yokluğuna bir türlü alışamıyorum senin
gökteki kuştan yerdeki karıncadan korkar oldum
aynalara baktığımda tanıyamıyorum kendimi
kendimden bile korkar oldum sevgilim
yaşanası değilmiş bu dünya
bunu seni kaybettiğimde farkına vardım
sen benim için apayrı bir dünyaymışsın
bunu ancak öldüğün günün gecesi anladım
ellerimi tut istedim, ellerim boş kaldı
yatağıma uzandım, yastığım boş kaldı
gözlerimle aradım, odalar bomboş kaldı
yoktun ve bir daha gelmeyecektin
ölümün gerçek olduğunu
ancak seni kaybettiğimde anladım
sanma ben yaşıyorum
sen bir daha öldün
bense hergün ölüyorum
ve seni çok özlüyorum sevgilim......

---