Bu gönül kaç kere, kaç kere düşer aşka
Her defa çırpınır sarılır bir umuda
Düşler kolunda acılarla ayakta
Yaslanıp usulca titrer karanlıkta
Yediveren gülü gibi her daim açar oldu
Koklanmadan solan gönlüm
Harab oldu naçar oldu
Sevmekten yoruldum tövbe
Duruldum
Akacak kan damarda durmaz derler
İnanma yoruldum