Birisi daha geçiyor, hepsi aynı günlerden
İşten eve dönerken huzurluyum, nedense…
Otobüste karşılaştığım yüzler, duyduğum sesler, simitçinin gözleri de eklenince;
Şaşırtıcı bu huzur birden.
Kaybetmenin keyfini yaşıyorum; Tutunamama özgürlüğü bu…
Hayat farkındamısın, anlıyormusun durumu;
Beni yendiğin an, kaybettin sen bu oyunu…
Hayat farkındamısın, anlıyormusun durumu;
Beni yendiğin an, kaybettin sen bu oyunu…
Çoktan öğrendim, dünyayı değiştiremem
Ama biliyorum yapacaklar var kıyıda, köşelerde…
Konuştuğum nafile sözler, yaptığım işler, ertelenen projeler de düşünülünce;
Şaşırtıcı bu güven birden.
Kaybetmenin keyfini yaşıyorum; Tutunamama özgürlüğü bu…
Hayat farkındamısın, anlıyormusun durumu;
Beni yendiğin an, kaybettin sen bu oyunu…
Hayat farkındamısın, anlıyormusun durumu;
Beni yendiğin an, kaybettin sen bu oyunu
Söz - Müzik : Erbatur Çavuşoğlu