Kristal Canfeza

Uzakta bir yerlerde olsa keşke ölüm
Lakin ölmek fayda getirseydi doğmazdık be çocuk
Yakınlarda biyerlerde hissediyorum onu çocuk
Kar yağar ve düş kurarsın fakat yalandır çoğu
Baş kaldırır karanlığa onbinlerce beyaz melek
Birbiri ile sürtüşmezler çünkü tümüne huzur gerek
Bi hancı doldurur, bi yolcu set çeker,
Bi sancı tam vurur, o an kalbi durdurur

Sar bu gönlü kağıda çek ve bitsin orda ızdırap
Kar topuyla katil olmak arzuyla yandı kalp
Basınca damara sinir güzel geliyor iksir
Yaptıklarımı annem duysa o an benden tiksinir

Fakat bu karanlıktan korkmuyorum suçum bu
Son suçumdu işledim ve bitti çünkü son budur
Yanımdan git huzur şeytanlarımı ürkütme
Ben yanarken mutluyum soğuk ve lütfen odama girme
Elimden düşmeyen bi kalem vardı, elim düştü
Meğer ne çok düşman varmış hepsi başıma üşüştü
İçimde nefret değil bencillik yer etti tamda
Horoza küfredip devirdim kafamı o sert yastığa
Bir bavulla yolunu tutsam atlasam ve boğulsam
İçime yer etmiş öfkeyle dev bi dalga olarak doğsam
Belki son bulur okyanus bi ölümdür
Ölmek unutmaksa eğer o gün doğum günümdür
Sanma böyle biter film saçmadır siyah ve beyaz
Siyahı anladıkta kar neden huzursuz bu ay?
Evet bu böyledir bi anlık yağar bu kar
Hey zebani ben geldim bak birazcık kenara kay

Güneşle uyandım bugün birazcık üşüyorum
Sepya değil aksi hayat siyahı beyazı seçiyorum
Bak çocuk nasıl istersen öyle anla yazıyorum
Bir zamanlar bende çocuktum ve uçmak istiyordum

Kristal penceremden hayallerime baktım
Cam bi kafesin içindeydi hepsi donup kaldım
Sabahın beşi; sigara paketi küllük olmuş
Güç bela ilerlediğim bu yolda yalana dolana daldım
Hiç kimsenin kalbi beyaz değildir
Yalan bu öyle bir zaman gelirki sevdiğin kadın ölüm hudutu
O anda devrilirsin o anda düşersin
İlk kez dua ettiğinde günahlarına küsersin
Annemi çok üzerdim ben
Bebekken hastalık, ilkokul'da yobazlık ve lise'de piskopatlık
Bu böyledir çocuk, bu tür şeyler hastalık
Senin kardeş sandıkların aslında tam tasmalık
Beni düşünmeyin düşündükçe yaşıyorum
Geçen hergün pis bi yaşama sorgusuzca alışır oldum
Zamanında bende boştum istediklerimle doldum
Demek ki kalleş arkadaşlar istedim ve buldum
Sanırım ilkokul altıncı sınıftaydım bi kız vardı
Ve aşkı koydu cebime sonra yeniden eline aldı
Boğarcasına sıktı çığlıklarını duydum
Ve orda öldü aşk yerine tütünü koydum

Elinden çok tuttum onu hergün defalarca kez
Büyük umutlar çektim içime bu çektiğim son nefes
Gözümdeki perde kalktı fakat sararmıştı
Duman odamı sarmıştı geriye hüzün kaldı

---