Ölüm yakamda sakin beyaz bir karanfil gibi
Korkum ölümden değil,tabi gülmek isterim
Çok güzel bir diyar gibi anlatılmaz hislerim
Yazmak ister elim fakat uzaklarda isim perim
Gereksiz bir depresiflik ruhum aynı resim gibi
Tasvir olmaz duygular var kalem senden esinlenir
Bugün biter yarın gelir ne farkeder istesemde
Çektiğiniz dert değil onaltıma izin verin
Anlat abi dert nedir yenilirmi içilirmi
Söyle bana dost nedir sevilirmi s.kilirmi
Kaybeden oro.pu oldu küçük takma kalbinizde
İnsan olma sınırı artık diploma ve taksilinde
Günüme ne zaman doğdu güneş belirsizlik diz boyu
İçime ne zaman geldi umut hergünüm hep oyun
Yalanı malanı bırak o köşeye adımı anma yeter bıktım
Yarını günümü gömdüm kızım ismine çizgi çektim
Nakarat
Yine denedimm
Yine yazmak istedi gönül
Birşeyler.. Korku içinde
Ben yine denedim
Birkaç şişeyle bitti gece
Birşeyler.. Koptu içimden
CanFeza
Sus ben bu yaşamı isteyerek seçtim
Omuzlarımda yüktür dogrulmayan edebim
Dilenci hislerim sevgi fakiri düşlerim
Rüyalarım çok kısa uyanamamak derdim
Onursuz şerefsiz bir yaşam degil bu gördügün
Dalgaların büyüdügünü ben önceden farketmiştim
Dilim tutulmuştu kimseye haber etmemiştim
Sonra haber geldi onlarca insanı katletmişim
18 yaşında çocuksan sokaklar tehlikeli
10 yaşında büyümüştüm bilirdim ben tehlikeyi
Millet kötüye yorumluyor hoş dikenli telleri
Dikenler korurdu benim nacizane mutlu evimi
Koşarken degil gözden düşerken kanardı dizim
Aşkı kenara itemem asla o en dürüst hissim
Şahit ki yarıdan ismim cismim kadar kendim
Ölümü 50 seneye yaymış kadar bit de yaşam bitsin.